Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Duo Reges: constructio interrete. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.
Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Quid, cum volumus nomina eorum, qui quid gesserint, nota nobis esse, parentes, patriam, multa praeterea minime necessaria? Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Introduci enim virtus nullo modo potest, nisi omnia, quae leget quaeque reiciet, unam referentur ad summam. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Et si in ipsa gubernatione neglegentia est navis eversa, maius est peccatum in auro quam in palea. Illa enim, quae prosunt aut quae nocent, aut bona sunt aut mala, quae sint paria necesse est. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Beatus sibi videtur esse moriens. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent? Cur iustitia laudatur? Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur.
- Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.
- Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.
- Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.
- Negat enim summo bono afferre incrementum diem.
Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; A mene tu? Nec enim ignoras his istud honestum non summum modo, sed etiam, ut tu vis, solum bonum videri. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;
Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Quo minus animus a se ipse dissidens secumque discordans gustare partem ullam liquidae voluptatis et liberae potest. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Sic est igitur locutus: Quantus ornatus in Peripateticorum disciplina sit satis est a me, ut brevissime potuit, paulo ante dictum. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.
At vero Callipho et post eum Diodorus, cum is alter voluptatem adamavisset, alter vacuitatem doloris, neuter honestate carere potuit, quae est a nostris laudata maxime.